پرواز پایتخت: تعریف، علل و مثال ها

جیمز چن، CMT یک معامله گر خبره، مشاور سرمایه گذاری و استراتژیست بازار جهانی است. او کتاب هایی در زمینه تحلیل تکنیکال و تجارت ارز منتشر کرده است که توسط جان وایلی و پسران منتشر شده است و به عنوان کارشناس مهمان در CNBC، بلومبرگ تی وی، فوربس، و رویترز در میان سایر رسانه های مالی خدمت کرده است.

اریک یک کارگزار بیمه مستقل است که دارای مجوز در بیمه عمر، سلامت، اموال و تلفات است. وی بیش از 13 سال در مشاغل حسابداری دولتی و خصوصی و بیش از چهار سال دارای مجوز به عنوان تولید کننده بیمه کار کرده است. پیشینه او در حسابداری مالیاتی به عنوان یک پایه محکم برای حمایت از کتاب فعلی تجارت او عمل کرده است.

مارکوس ریوز نویسنده، ناشر و روزنامه نگاری است که آثار تجاری و فرهنگ پاپ او در چندین نشریه برجسته از جمله نیویورک تایمز، واشنگتن پست، رولینگ استون و سانفرانسیسکو کرونیکل منتشر شده است. او مربی کمکی نویسندگی در دانشگاه نیویورک است.

پرواز پایتخت چیست؟

فرار سرمایه عبارت است از خروج گسترده دارایی های مالی و سرمایه از یک کشور به دلیل حوادثی مانند بی ثباتی سیاسی یا اقتصادی، کاهش ارزش پول یا اعمال کنترل سرمایه. فرار سرمایه ممکن است قانونی باشد، مانند زمانی که سرمایه گذاران خارجی سرمایه را به کشور خود باز می گرداند، یا غیرقانونی است، که در اقتصادهایی با کنترل سرمایه که انتقال دارایی ها به خارج از کشور را محدود می کند، رخ می دهد. فرار سرمایه می تواند بار سنگینی را بر کشورهای فقیر تحمیل کند زیرا کمبود سرمایه مانع رشد اقتصادی می شود و ممکن است منجر به پایین آمدن استانداردهای زندگی شود. به طور متناقض، بازترین اقتصادها کمترین آسیب را در برابر فرار سرمایه دارند، زیرا شفافیت و باز بودن اعتماد سرمایه گذاران را نسبت به چشم انداز بلندمدت چنین اقتصادهایی بهبود می بخشد.

آشنایی با پرواز پایتخت

اصطلاح "فرار سرمایه" موقعیت های مختلفی را در بر می گیرد. این می تواند به خروج سرمایه از یک ملت، از یک منطقه کامل یا گروهی از کشورهای با بنیادهای مشابه اشاره کند. این می تواند توسط یک رویداد خاص کشور یا یک توسعه کلان اقتصادی که باعث تغییر مقیاس بزرگ در ترجیحات سرمایه گذار می شود، ایجاد شود. همچنین می تواند کوتاه مدت باشد یا برای چندین دهه ادامه یابد.

کاهش ارزش ارز غالباً محرک پرواز در مقیاس بزرگ و حقوقی است ، زیرا سرمایه گذاران خارجی قبل از اینکه دارایی هایشان ارزش زیادی را از دست می دهند ، از چنین کشورهایی فرار می کنند. این پدیده در بحران آسیا در سال 1997 مشهود بود ، اگرچه سرمایه گذاران خارجی تا زمانی که ارزهای آنها تثبیت و رشد اقتصادی از سر گرفته شد ، به این کشورها بازگشتند.

به دلیل خاصیت پرواز سرمایه ، بیشتر ملل سرمایه گذاری مستقیم خارجی (FDI) را به جای سرمایه گذاری نمونه کارها خارجی (FPI) ترجیح می دهند. از این گذشته ، FDI شامل سرمایه گذاری های طولانی مدت در کارخانه ها و شرکت های یک کشور است و نقدینگی در مدت زمان کوتاه می تواند بسیار دشوار باشد. از طرف دیگر ، سرمایه گذاری های نمونه کارها قابل انحلال است و درآمد حاصل از آن در عرض چند دقیقه بازگردانده می شود و منجر به این منبع سرمایه می شود که اغلب به عنوان "پول داغ" در نظر گرفته می شود.

پرواز سرمایه نیز می تواند توسط سرمایه گذاران مقیم از ترس از سیاست های دولتی که اقتصاد را کاهش می دهد ، تحریک شود. به عنوان مثال ، اگر یک رهبر پوپولیستی با لفاظی های فرسوده در مورد حمایت گرایی انتخاب شود ، یا اگر پول محلی در معرض خطر بی ارزش بودن باشد ، ممکن است سرمایه گذاری در بازارهای خارجی را آغاز کنند. بر خلاف مورد قبلی ، که در آن سرمایه خارجی هنگامی که اقتصاد دوباره باز می شود ، راه بازگشت خود را پیدا می کند ، این نوع پرواز ممکن است منجر به این شود که سرمایه در خارج از کشور برای امتداد طولانی مدت باقی بماند. جریان یوان چینی ، هنگامی که دولت ارز خود را کاهش داد ، پس از سال 2015 چندین بار اتفاق افتاد.

در یک محیط با نرخ کم ، "معاملات حمل و نقل"-که شامل وام گرفتن در ارزهای کم نرخ و سرمایه گذاری در دارایی های بالقوه بازده بالاتر مانند سهام بازار در حال ظهور و اوراق قرضه ناخواسته است-همچنین می تواند پرواز سرمایه را ایجاد کند. این اتفاق می افتد اگر نرخ بهره به نظر برسد که ممکن است بالاتر باشد ، این باعث می شود دلالان در فروش گسترده بازار در حال ظهور و سایر دارایی های سوداگرانه شرکت کنند ، همانطور که در اواخر بهار سال 2013 مشاهده شد.

در دوره هایی از نوسانات بازار ، دیدن عبارات پرواز و پرواز به کیفیت مورد استفاده به صورت متناوب غیر معمول نیست. در حالی که پرواز سرمایه به بهترین وجه ممکن است نمایانگر برداشت صریح سرمایه باشد ، پرواز به کیفیت معمولاً با سرمایه گذاران که از دارایی های پرخطر بالاتر به گزینه های امن تر و کم خطر تر منتقل می شوند ، صحبت می کند.

غذای اصلی

• پرواز سرمایه به دلیل سیاست های منفی پولی ، مانند استهلاک ارز ، یا معاملات حمل و نقل که در آن ارزهای نرخ پایین برای دارایی های بازده بالاتر رد و بدل می شوند ، خروجی سرمایه از یک کشور است.
• دولت ها استراتژی های مختلفی را از افزایش نرخ بهره گرفته تا امضای معاهدات مالیاتی تا مقابله با پرواز سرمایه اتخاذ می کنند.

دولت ها چگونه با پرواز سرمایه برخورد می کنند

تأثیر پرواز سرمایه می تواند بر اساس سطح و نوع وابستگی دولتها به سرمایه خارجی متفاوت باشد. بحران آسیا در سال 1997 نمونه ای از تأثیر شدیدتر به دلیل پرواز سرمایه است. در طول بحران ، کاهش سریع ارز توسط ببرهای آسیایی باعث پرواز سرمایه شد که به نوبه خود منجر به تأثیر دومینو در فروپاشی قیمت سهام در سراسر جهان شد.

طبق برخی از حساب ها ، سهام بین المللی به دلیل بحران 60 درصد کاهش یافته است. صندوق بین المللی پول مداخله کرد و وام های پل را برای اقتصادهای آسیب دیده فراهم کرد. برای به وجود آوردن اقتصاد خود ، کشورها همچنین خزانه های ایالات متحده را خریداری کردند. برخلاف بحران مالی آسیا ، تأثیر اعلام شده کاهش ارزش 2015 در یوان چینی که منجر به خروج سرمایه شد ، نسبتاً خفیف تر بود ، با کاهش گزارش تنها 8 درصد در بورس سهام شانگهای.

دولت ها چندین استراتژی را برای مقابله با پیامدهای پرواز سرمایه به کار می گیرند. به عنوان مثال ، آنها کنترل سرمایه را محدود می کنند که جریان ارز خود را به خارج از کشور محدود می کند. اما این ممکن است همیشه یک راه حل بهینه نباشد زیرا می تواند اقتصاد را بیشتر کند و منجر به وحشت بیشتر در مورد وضعیت امور شود. علاوه بر این ، توسعه نوآوری های تکنولوژیکی فراملی ، مانند بیت کوین ، ممکن است به دور زدن چنین کنترل هایی کمک کند.

تاکتیک دیگر مورد استفاده دولت ها ، امضای معاهدات مالیاتی با سایر حوزه های قضایی است. یکی از اصلی ترین دلایلی که پرواز سرمایه گزینه جذاب است ، زیرا انتقال وجوه منجر به مجازات های مالیاتی نمی شود. با گران کردن آن برای انتقال مبالغ زیادی از پول نقد در مرزها ، کشورها می توانند برخی از مزایای به دست آمده از چنین معاملات را از بین ببرند.

دولت ها همچنین نرخ بهره را افزایش می دهند تا ارز محلی را برای سرمایه گذاران جذاب کند. تأثیر کلی افزایش ارزش ارز است. اما افزایش نرخ بهره نیز واردات را گران می کند و هزینه کلی انجام کار را افزایش می دهد. یکی دیگر از تأثیرگذاری نرخ بهره بالاتر ، تورم بیشتر است.

نمونه پرواز غیرقانونی سرمایه

پرواز سرمایه غیرقانونی به طور کلی در کشورهایی که دارای سرمایه و کنترل سخت ارز هستند صورت می گیرد. به عنوان مثال ، پرواز سرمایه هند به دلیل کنترل دقیق ارز ، در دهه 1970 و 1980 میلیاردها دلار بوده است. این کشور اقتصاد خود را در دهه 1990 آزاد کرد و این پرواز پایتخت را معکوس کرد زیرا سرمایه خارجی در اقتصاد رستاخیز جاری شد.

پرواز سرمایه همچنین می تواند در کشورهای کوچکتر در اثر آشفتگی سیاسی یا مشکلات اقتصادی رخ دهد. به عنوان مثال ، آرژانتین به دلیل نرخ تورم بالا و ارز کشویی داخلی ، سالهاست که پرواز سرمایه را تحمل کرده است.