روشهای ارزیابی موجودی و هزینه برای اهداف قیمت گذاری و حسابداری

روشی که برای ارزش گذاری موجودی خود استفاده می کنید و نحوه نگاه شما به هزینه می تواند تأثیر قابل توجهی در تجارت کوچک شما داشته باشد.

در این مقاله ، ما به چند استراتژی و نکات در مورد روشهای مختلف ارزیابی موجودی و تأثیر بر تجارت کوچک شما با استفاده از هر یک نگاه خواهیم کرد.

روش های ارزیابی موجودی برای قیمت گذاری محصولات شما

قبل از اینکه به ارزیابی و هزینه بپردازیم ، مهم است که بین قیمت و هزینه تمایز قائل شویم. اگرچه این ممکن است آشکار به نظر برسد ، در دیوانگی که تجارت شما را انجام می دهد ، می توان در کل هزینه ها محاسبه کرد و پول خود را در فروش از دست داد.

به طور کلی قیمت به عنوان مبلغ دلار که به مشتری شما پرداخت می شود ، گفته می شود ، در حالی که هزینه ای است که تجارت شما برای موجودی شما می پردازد.

با این حال ، هزینه موجودی شما لزوماً فقط چیزی نیست که شما برای کالا می پردازید. به عنوان یک قاعده کلی ، موجودی باید شامل تمام هزینه هایی باشد که "معمولی و ضروری" هستند تا کالاها را "در جای خود" و "در شرایط" برای فروش مجدد قرار دهند.

این بدان معناست که هنگام در نظر گرفتن قیمت گذاری خود ، می خواهید همه چیزهای "کوچک" دیگری را که اضافه می شوند ، شامل کنید ، مانند:

• اتهامات حمل و نقل
• بسته بندی
• هزینه های سفارشی و عوارض

برخی از بازرگانان این هزینه ها را "هزینه های غیر فروشنده" می نامند ، به این معنی که آنها در قیمت خرید عمده فروشی گنجانده نشده اند. در اکثر بسته های نرم افزاری کنترل موجودی ، می توانید این هزینه های غیر فروشنده را به هر سفارش خرید به عنوان مبلغ دلار یا به عنوان درصد اضافه کنید.

چگونه محصولات خود را به طور مناسب قیمت گذاری کنیم

هنگامی که تمام موارد مختلفی را که در هزینه محصول خود حساب می کنید ، جمع کنید ، مرحله بعدی انتخاب نحوه قیمت محصول خود بر این اساس است. چند روش وجود دارد که مشاغل برای انجام این کار استفاده می کنند:

روش چند برابر قیمت

متداول ترین آنها صرفاً "دو برابر" هزینه عمده فروشی شما است. بسیاری از مشاغل از یک فرمول چند برابر استفاده می کنند که هزینه 2 یا 3 را ضرب می کند.

نرخ بازار رقابتی

همچنین قیمت محصولات خود را بر اساس آنچه رقبای شما شارژ می کنند بسیار معمول است. شما همیشه باید قیمت بازار و رقابت خود را بررسی کنید ، اما وقتی هزینه را انجام می دهید ، این روش را منحصراً دنبال نکنید.(به عنوان مثال ، اگر رقبای شما قیمتی را که پایین تر از هزینه شما است ، دریافت می کنند ، پول خود را از دست خواهید داد.)

برای رقابتی بودن ، ممکن است بخواهید قیمت کمتری نسبت به رقابت خود ارائه دهید ، اما خیلی پایین نروید یا مصرف کنندگان ممکن است تعجب کنند که چرا قیمت شما اینقدر پایین است.

روشهای ارزیابی موجودی برای اهداف حسابداری

حرکت متوسط هزینه

میانگین متحرک هزینه یک روش رایج برای ردیابی ارزش موجودی شما است. هزینه موجودی شما اساساً با هر بار خرید موجودی مجدداً محاسبه می شود. برای انجام این کار، هزینه کل اقلام خریداری شده را تقسیم بر تعداد اقلام موجود در انبار می کنید.

سپس از این عدد به عنوان هزینه پایان موجودی و بهای تمام شده کالای فروخته شده برای اهداف حسابداری خود استفاده می کنید.

با این حال، یکی از مواردی که باید در نظر داشته باشید این است که شما فقط می توانید از میانگین متحرک هزینه با یک سیستم ردیابی دائمی موجودی استفاده کنید که سوابق به روز مانده موجودی را نگه می دارد. این به راحتی با استفاده از نرم افزار موجودی مانند inFlow Cloud انجام می شود که می توانید آن را در اینجا امتحان کنید:

بدون نیاز به کارت اعتباریثبت نام کن!

هزینه دستی یا استاندارد

همچنین می توانید با تخصیص دستی هزینه به اقلام خود، هزینه های موجودی خود را پیگیری کنید. با این حال، این احتمالا خسته کننده ترین راه است و لزوما دقیق ترین راه نیست، به خصوص اگر قیمت فروشنده شما به طور منظم تغییر کند.

هزینه یابی FIFO

هزینه یابی FIFO مخفف First-In, First-Out است. این روش هزینه‌یابی اساساً به این معنی است که قدیمی‌ترین اقلام موجودی کالا ابتدا به‌عنوان اقلام فروخته شده ثبت می‌شوند. قدیمی ترین هزینه های خرید شما برای محاسبه سود شما استفاده می شود.

برای InFlow Inventory v3، می‌توانید هزینه‌های خود را با استفاده از FIFO پیگیری کنید.

هزینه یابی LIFO

همانطور که حدس زده اید هزینه یابی LIFO مخفف Last-In, First-Out است. این روش ارزیابی موجودی به این معنی است که شما از هزینه آخرین خریدهای موجودی خود برای محاسبه سود خود استفاده می کنید.

بسیاری از شرکت‌های آمریکایی از LIFO استفاده می‌کنند زیرا معمولاً موجودی آنها را بیش از حد ارزش گذاری می‌کند و مالیات بر درآمدی را که باید بپردازند کاهش می‌دهد. با این حال، استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی (IFRS) استفاده از LIFO را ممنوع کرده است، بنابراین بسیاری از شرکت ها به FIFO بازگشته اند. همچنین جالب است بدانید که LIFO فقط در ایالات متحده استفاده می شود.

تفاوت های میانگین هزینه، هزینه FIFO و LIFO چیست؟

برای نشان دادن بهتر این روش‌های هزینه‌یابی موجودی، می‌توانیم به یک مثال نگاه کنیم.

فرض کنید شما دو خرید جداگانه انجام داده اید:

100 توپ بسکتبال به قیمت 10 دلار

200 توپ بسکتبال به قیمت 20 دلار

و اینکه در پایان دوره حسابداری خود، 50 توپ بسکتبال فروختید.

ارزیابی موجودی با استفاده از میانگین موزون بهای تمام شده

در کل، شما 300 (100+200) توپ بسکتبال دارید. شما همچنین برای همه آنها 5000 دلار پرداخت کردید (100×10 دلار به اضافه 200×20 دلار).

بنابراین هزینه میانگین وزنی شما 5000 دلار هزینه تقسیم بر 300 توپ بسکتبال خواهد بود. این برابر با 16. 67 دلار برای هر بسکتبال است.

پس از فروش 50 توپ بسکتبال: هزینه فروش خوب (COGS): (50 توپ بسکتبال x 16. 67 دلار هزینه متوسط) = 833. 50 دلار موجودی باقیمانده: (250 توپ بسکتبال باقی مانده x 16. 67 میانگین هزینه) = 4167. 50 دلار

ارزیابی موجودی با استفاده از هزینه FIFO

در این مثال، زمانی که 100 توپ بسکتبال را به قیمت 10 دلار خریداری کردیم، از هزینه یابی اولین معامله خود استفاده می کنیم. بنابراین، پس از فروش 50 توپ بسکتبال: COGS: (50 توپ بسکتبال x 10 دلار هزینه FIFO) = 500 دلار

موجودی باقیمانده: 50 توپ بسکتبال از معامله اول هنوز با قیمت 10 دلار باقی مانده است، همچنین 200 توپ بسکتبال باقی مانده از خرید دوم هر کدام 20 دلار است. بنابراین، (50 توپ بسکتبال x 10 دلار هزینه) به علاوه (200 توپ بسکتبال با هزینه 20 دلار) 4500 دلار است.

ارزیابی موجودی با استفاده از هزینه LIFO

با هزینه LIFO، زمانی که 200 توپ بسکتبال را با قیمت 20 دلار خریداری کردیم، از هزینه آخرین معامله استفاده می کنیم.

اکنون پس از فروش 50 توپ بسکتبال:

COGS: (50 توپ بسکتبال x 20 دلار هزینه LIFO) = 1000 دلار

موجودی باقیمانده: 100 توپ بسکتبالی که در اولین تراکنش خریداری کردیم، هنوز هر کدام 10 دلار باقی مانده است. ما همچنین 150 توپ بسکتبال از تراکنش دوم به قیمت 20 دلار داریم. بنابراین، (100 توپ بسکتبال با هزینه 10 دلار) به علاوه (150 توپ بسکتبال با هزینه 20 دلار) 4000 دلار است.

مقایسه روش های ارزش گذاری موجودی:

در بالا می‌توانید ببینید که چگونه استفاده از روش LIFO بیشترین هزینه‌های کالاهای فروخته شده را ایجاد می‌کند، به این معنی که سود کمتری برای پرداخت مالیات خواهید داشت. اما مجدداً، به خاطر داشته باشید که معمولاً نمی‌توانید از روش LIFO استفاده کنید (CRA یا IRS، اگر شما را حسابرسی کنند، ممکن است شما را مجبور کنند همه حسابداری‌ها را با استفاده از FIFO یا روش دیگری انجام دهید، که بسیاری از تعدیل‌های برگشتی است.، سپس مالیات اضافی به اضافه یک جریمه شدید برای استفاده از LIFO بپردازید).

برای اینکه بفهمید کدام روش هزینه یابی ممکن است برای کسب و کار شما مناسب باشد، می توانید نگاهی به این مقاله بیندازید. همچنین می‌توانید نمونه‌های عمیق‌تری از هزینه‌یابی موجودی را برای مثال‌های عمیق‌تر در اینجا ببینید.

اعداد خیلی زیاد است؟

به همین دلیل است که بسیاری از کسب و کارهای کوچک برای انجام تمام این محاسبات هزینه برای شما به یک سیستم موجودی مانند جریان ورودی متکی هستند. می‌توانید گزارش‌ها را در پایان دوره گزارش‌دهی خود اجرا کنید تا به حسابدار خود بدهید یا جزئیات را در QuickBooks وارد کنید.

علاقه مند؟رایگان و آسان است که inFlow Cloud را امتحان کنید تا بتوانید ببینید که آیا برای کسب و کار کوچک شما مناسب است یا خیر!